Başlangıcı biz olmayan bir son yaşıyoruz biz.
Elinde şekerle gezen bir çocuğun aklına
Yüreğindeki yangınlarla giremezdin ki
Sen daha aşka emeklerken
Benim sana koşmuşluğum var
Anlıyor musun çocuk?

Uğruna savaşıcağım bütün yolları kendine döşemişsin
Neresinden kuşatsam sen yaralanıyorsun.
Her yanı çaresizlik sardı.
Ben hiç korkmadım aşkta, cesurdum oysa
Ve sana gelirken hiçbirşey almadım yanıma.
Zira kılıçlar sevdaya değil ayrılığa çekilir bu coğrafyada
Anlıyor musun çocuk?

Seni sakınırdım ben sesini kıskanırdım hatta
Biliyorum zor geliyordum aklına..
Bilsen nasıl severdim seni
Göğüs kafesimde saklasam az gelirdi..

Çok seven KISKANIR sevgili !
Çok seven SAKINIR inan ki !
Sevdiğini sunmaz ellere, İZİN VERMEZ, GİTMESİNE.
Çareler çaresizse, ELLERİNİ KALDIRIR GÖĞE.
Çok seven bilir sevgili,
İmkansızda yaşanıcağını çıkmazların içinde çıkar yolları
Asıl kazançların akılla değil, yürekle kazanılacağını bilir.

Ve senin aklınla girdiğin savaşların kaybını
Yüreğinle ödeyeceğini bilmeden yaşadığını
Gittiğinde asıl sevdayla o vakit başbaşa kalıcağını bilir.
Anlıyor musun çocuk?

Dikenli teller ardında ruhumu yırtıyorken sözlerin
Gözlerim sana yaşarırdı.
Aynı şehirde sana gurbet yaşamaksa kaderim
Bilmelisin ki bu benim en büyük kederim
Anlıyor musun çocuk?

Ben koyuluğunda yaşarım aşkı sen kıyılarında
Ben okyanuslarda taşırım sevdamı, sense küçük havuzlarda.
Fırtınalar senin saçlarını ıslatırken oralarda
Benim canımı alır okyanusta
İşte bizim sevdamız sevgili
Gitmeye meyil ediyorsan, kalanı düşünmeyeceksin.
Aklını seçiyorsan, kalbini dinlemeyeceksin.

Yastıkların dikeni battığında saçlarına
Ve uykuların kaçtığında, beni hatırla.
Sen benim kaybettiğim cocukluğumsun,
Gidersen bir çocuk ölür içimde.
Çocukluğum ölür.
Sen gidersen, sevinçlerim ölür demiştim.
Anlıyor musun çocuk?

Sessiz vedaların çığlıkları,
Aşka sağır olanlar içindir.
Anlıyor musun çocuk?