Anne Baba Çocuk İlişkileri

31.10.16

Anne Baba Çocuk İlişkileri

Boşanmalarda en fazla zarar gören, kendi haline bırakılmış ve daha ergenliğe bile girmeden yetişkin gibi sorumluluk beklediğimiz çocuklardır.

Evlenmek ne kadar doğalsa boşanmakta o kadar normaldir. Eşler bir gün evliliklerinin yürümediğine, birlikte olmanın mümkün almadığına karar verebilirler. Bu durumda ilk düşünmeleri gereken şey çocukları olmalıdır.
Boşanmış aileler ve boşandıktan sonra umursanmayan, kendi haline bırakılan, daha ergenliğe bile girmeden yetişkin gibi sorumluluk beklediğimiz çocuklardır. Bize başvuran ailelere çocuk eğitimi nedir veya çocuklarınızla ilgilenin dediğimizde; çocuğuna harçlığını düzenli olarak verdiğini, parasal sıkıntı çekmediğini, ne istediyse aldığını, arkadaşlarıyla görüşmesine ve gezmesine karışmadığını, en önemlisi çocuklarıyla arkadaş gibi olduklarını gururla, iyi bir iş yapmış ve karşılığında ödül ve ikram bekleyen biri gibi övünerek söyleyen ailelere çok rastlarız. En tehlikeli ve birçok problemin de kaynağı olan anlayış “ben çocuklarımla arkadaş gibiyim” sözcüğüdür. Bir aile hiçbir zaman çocuğuyla arkadaş gibi olamaz, olmamalıdır da.
Biz arkadaşlarımızla paylaşabildiklerimizi, onlarla konuştuklarımızı ailelerimizle konuşabiliyor, paylaşabiliyor muyuz? Arkadaş ilişkisinde sınır yoktur. İlişkide saygı duruma göre değişir. Arkadaşımız bizden hoşumuza gitmeyen bir istekte bulunduğunda işimize gelmiyorsa yapmayız, gerekirse onu kaybetmeyi bile göze alırız. Arkadaşımızın bize karışması hoşumuza gitmez. Arkadaşımızla aramızda sınır yoktur. Her şey eşit olarak yaşanır. Peki, arkadaşımızla olan ilişkimiz bu şekilde sağlam temellere dayanmıyorsa ve biz çocuklarımızla da arkadaş gibi olursak, çocuklarımızla olan ilişkilerimiz sağlam temellere dayanmış olur mu? Aramızda sınır bulunur mu? Saygı ve itaat olur mu? Otorite ve disiplin dediğimiz ve aile üyelerinde olması gereken davranışı uygulayabilir miyiz?

Çocuklarınızla arkadaş gibi olun akımı ilk olarak Amerika Birleşik Devletleri’nde bundan yaklaşık 30 yıl önce çıkan bir yaklaşımdır. Aileler çocuklarına eğitim verirken bu şekilde yaklaşarak bir nesil yetiştirdiler ve şuan Amerika’da yetişen yeni nesil bunun yanlış olduğunun en açık göstergesi oldu. Şuan Amerikalı ve Avrupalı eğitimciler bunun yanlışlığının farklında ve yeni yaklaşımları “asla çocuklarınızla arkadaş gibi olmayın, demokrat bir aile olun” oldu. Maalesef her şey de olduğu gibi eğitimde de Amerika’nın ve Avrupa’nın uygulayıp ta terk ettiği yanlışları bizim ülkemiz uygulamadan yanlışlığın farkına varamıyor.
Ailelerin öncelikle doğru olan aile tutumunun hangisi olduğunu öğrenip, ona göre çocuk yetiştirmeleri gerekiyor. Aksi takdirde ahlak ve maneviyatın olmadığı, yanlış anne baba tutumuyla yetişen çocukların sonu maalesef gazetelerin ikinci sayfalarında ve daha da trajik olan olaylarla karşımıza çıkmaya devam edecektir.

31.10.16	#1
Kullanıcı Profili Sinem Guest	Anne Baba Çocuk İlişkileri Anne Baba Çocuk İlişkileri Boşanmalarda en fazla zarar gören, kendi haline bırakılmış ve daha ergenliğe bile girmeden yetişkin gibi sorumluluk beklediğimiz çocuklardır. Evlenmek ne kadar doğalsa boşanmakta o kadar normaldir. Eşler bir gün evliliklerinin yürümediğine, birlikte olmanın mümkün almadığına karar verebilirler. Bu durumda ilk düşünmeleri gereken şey çocukları olmalıdır. Boşanmış aileler ve boşandıktan sonra umursanmayan, kendi haline bırakılan, daha ergenliğe bile girmeden yetişkin gibi sorumluluk beklediğimiz çocuklardır. Bize başvuran ailelere çocuk eğitimi nedir veya çocuklarınızla ilgilenin dediğimizde; çocuğuna harçlığını düzenli olarak verdiğini, parasal sıkıntı çekmediğini, ne istediyse aldığını, arkadaşlarıyla görüşmesine ve gezmesine karışmadığını, en önemlisi çocuklarıyla arkadaş gibi olduklarını gururla, iyi bir iş yapmış ve karşılığında ödül ve ikram bekleyen biri gibi övünerek söyleyen ailelere çok rastlarız. En tehlikeli ve birçok problemin de kaynağı olan anlayış “ben çocuklarımla arkadaş gibiyim” sözcüğüdür. Bir aile hiçbir zaman çocuğuyla arkadaş gibi olamaz, olmamalıdır da. Biz arkadaşlarımızla paylaşabildiklerimizi, onlarla konuştuklarımızı ailelerimizle konuşabiliyor, paylaşabiliyor muyuz? Arkadaş ilişkisinde sınır yoktur. İlişkide saygı duruma göre değişir. Arkadaşımız bizden hoşumuza gitmeyen bir istekte bulunduğunda işimize gelmiyorsa yapmayız, gerekirse onu kaybetmeyi bile göze alırız. Arkadaşımızın bize karışması hoşumuza gitmez. Arkadaşımızla aramızda sınır yoktur. Her şey eşit olarak yaşanır. Peki, arkadaşımızla olan ilişkimiz bu şekilde sağlam temellere dayanmıyorsa ve biz çocuklarımızla da arkadaş gibi olursak, çocuklarımızla olan ilişkilerimiz sağlam temellere dayanmış olur mu? Aramızda sınır bulunur mu? Saygı ve itaat olur mu? Otorite ve disiplin dediğimiz ve aile üyelerinde olması gereken davranışı uygulayabilir miyiz? Çocuklarınızla arkadaş gibi olun akımı ilk olarak Amerika Birleşik Devletleri’nde bundan yaklaşık 30 yıl önce çıkan bir yaklaşımdır. Aileler çocuklarına eğitim verirken bu şekilde yaklaşarak bir nesil yetiştirdiler ve şuan Amerika’da yetişen yeni nesil bunun yanlış olduğunun en açık göstergesi oldu. Şuan Amerikalı ve Avrupalı eğitimciler bunun yanlışlığının farklında ve yeni yaklaşımları “asla çocuklarınızla arkadaş gibi olmayın, demokrat bir aile olun” oldu. Maalesef her şey de olduğu gibi eğitimde de Amerika’nın ve Avrupa’nın uygulayıp ta terk ettiği yanlışları bizim ülkemiz uygulamadan yanlışlığın farkına varamıyor. Ailelerin öncelikle doğru olan aile tutumunun hangisi olduğunu öğrenip, ona göre çocuk yetiştirmeleri gerekiyor. Aksi takdirde ahlak ve maneviyatın olmadığı, yanlış anne baba tutumuyla yetişen çocukların sonu maalesef gazetelerin ikinci sayfalarında ve daha da trajik olan olaylarla karşımıza çıkmaya devam edecektir. Benzer Konular Sparobeatz - Ali Baba... Goriot baba... Anne- baba- çocuk ilişkileri... Veliler (anne-baba) en iyi öğretmendir. Fikrine katılıyor musunuz?... Anne Baba Sevgisi...... 0
İşlemler