Verselerde dünya malı istemem,
Seni ister,deli gönül hep seni,
Köşkü,saray ne ki çalı istemem,
Seni ister deli gönül hep seni.

Lokma lokma yutkunduğum aşımda,
Gündüz hayalimde,gece düşümde,
Bir garip sevdadır,döner başımda,
Seni ister deli gönül hep seni.

Senin için dağlar aşar türküler,
Senin için yara deşer türküler,
Senin için tutsak düşer türküler,
Seni ister deli gönül hep seni.

Dağların dumanı çöktüğü anda,
Yağmur bulutlarını döktüğü anda,
Sabahın güneşi çöktüğü anda,
Seni ister deli gönül hep seni.

Dağlara yürürken yörük kervanı,
Varlığın,yokluğun sensin devranı,
Ne istersin diye,gelse fermanı,
Seni ister deli gönül hep seni.

Yunusun denizde yüzdüğü gibi,
Koyun kuzusuyla gezdiği gibi,
Aşığın aşkına yazdığı gibi,
Seni ister deli gönül hep seni.

Rüzgar vursa, sarı alıç sallansa,
Elmaların yanakları allansa,
Ala çördük,tadın alıp ballansa,
Seni ister deli gönül hep seni.

Aşık SEFAİ