Ne Çare
 

Yazamıyorum artık senli satırlara sensizliği
ya mutluluğu yaşamak zor yada bitirmek çaresizliği
bir karanlıklar kaldı gecemde, ölümün sessizliği
gönlüm değil ama kollarım boş neçare

sana gitme demedimki gel diyeyim
sıcaklığını kokunu unutmadımki başkasını seveyim
sen mutlu ol, istersen ben öleyim
sensizlik çok zor neçare

madem gittin neden rüyalarımdasın
sevmiştin hani ölürcesine neden şimdi uzaklardasın
utanıyorum kendimden, her şiirimde sen varsın
canımdan önce çıkmazsın aklımdan neçare

sen yıkılmış san beni, yenilmiş
veya yitirip benliğini başkasını sevmiş
eller vurunca anlarsın dünya neymiş
oysa dünyam sendin neçare

söyle yetermi bu sözler seni ağlatmaya
gün doğsabile mecburdur batmaya
söyle değermiydi aşkı bukadar ucuza satmaya
alan bulunurda veren olmaz neçare...