Alan, park, sokak gibi açık yerlere karşı duyulan ürkekliktir. Bilhassa yalnız başına çıkma korkusu olarak nitelendirilen, ruhsal çöküntü ve güçsüzlük yaratan ve çok karşılaşılan bir hastalıktır. Sinema, tiyatro, tünel, köprü, asansör, otobüs, vapur, deniz otobüsü, uçak gibi yerlerde duyulan korku da bu hastalıkla ilişkilendirilmektedir.

Agorafobi, genellikle ergenlik döneminde ya da 15-35 yaşları arasında görülür. Erkeklerden çok kadınlarda görülen bu hastalık bir psikolojik bozukluktur. Bilinen gelişi güzel bir sebebi yoktur. Gerilim yaratan olaylar, kaygı dolu kişilik, hastalığı ortaya çıkaran en önemli etkenlerdendir. Üstelik boşanma sırasında çocuklarda meydana gelen anne ya da babaya aşırı bağımlılık durumlarında ya da çok genç kadın hastalarda görülen cinsel problemler da sık karşılaşılan nedenlerdir. Agorafobili kişide panik bozukluğun belirtilerine benzer belirtiler ortaya çıkmaktadır. Korku, endişe, ölecekmiş hissi, kötü bir şey olacakmış hissi, vb. Durumlardır.

Hastalığın belirtileri birkaç hafta ya da birkaç yıl sürebilir. Çoğunlukla yıllarca süren bu hastalık, zaman zaman de kendiliğinden geçer. Ancak geçti sayılan bir anada tekrardan ortaya çıkışına da rastlanılmaktadır. Hastalın şiddeti bulunmakta olan ortamın gerilimine ve hastanın ruhsal değişimine bağlı olarak önceden kestirilmeyen bir şekilde iniş, çıkış yaşanır. Tedavi yöntemlerinde, en sıklıkla kullanılan ilaçlar anksiyete ilaçlardır. Antidepresan ilaçlar da kullanılıyor. Kişinin kaygısını ve panik ataklarını azaltmada son derecede etkilidirler.