|
24.05.16 | #1 |
Ayn Şin Kaf
Ayn Şin KafKarlı ve soğuk bir kış gecesinden düşüyorum Bu sensizlik sızlayan satırları. Otobüs camının buğusuna ismini yazıyorum. Yüreğime kazıdığım gibi. Hiç bu kadar yalnızlık solumamıştım ...Ciğerlerimden. Bu kadar sen solurken Sahi, Sensizlik solumakta neydi? Ve bir hattatın yazılmamış öyküsünün mahremine düşüyorum. Üç harflik bir hatta dokunuyorum. Ayn,Şın,Kaf… Yalnızım diye üzülmüyorum.. Çünkü biliyorum yalnız insanın
ihanet edenide olmaz .... |
|
|
|