Sevgili Ela,

Yeşillikler içinde, köy kokulu bir sabahtan sana sesleniyorum. İçimde, ismini duyduğum an filizlenen bir huzur var. Sanki her harfinde bir parça doğa gizli gibi... Ela, senin adınla açan çiçekler varmış gibi hissediyorum burada.

Biliyor musun? Bugün sabah rüzgarı yüzüme dokunduğunda, sanki sen gülümsedin.
Buralarda her şey biraz daha sessiz, biraz daha gerçek. Toprağın kokusu, dalların arasında gezinip duran kuşlar ve ufuktan süzülen gün ışığı... Hepsi seni anlatıyor bana.

Belki bir gün, böyle bir sabahı birlikte paylaşırız diye geçiriyorum içimden.
Sana anlatacak çok şeyim var. Gözlerinde kaybolacak kadar derin bir gün doğumu var mesela burada.
Ve içimde büyüyen, adı konulmamış, ama adını duyduğunda gülümseyeceğin bir özlem...

Şimdilik burada bırakıyorum kelimelerimi,
Ama bil ki, her satırda sana biraz daha yaklaşıyorum.

Sevgiyle,