GeLincik
26.11.15, 19:40
İlişkilerde yaşanan sorunlarda erkekler genelde sessiz kalırlar. Erkeklerin sessiz kalmalarının sebebi, tabi ki sorunu çözmek istememelerinden ya da sorunlara kayıtsız kalmalarından kaynaklı değil. Ama bu konuda her zaman yanlış anlaşılırlar. Sorunlardan kaçtıkları düşünülür. Sürekli sorunun sahibi olan iki taraftan, sorunu çözmek istemeyen taraf olarak anılır. Hatta suçlandıkları olur. Hatta ağız dolusu laf sayılır.
Erkeklerin sessiz kalmasının en önemli nedeni, karşılıklı konuşarak sorunların çözüleceğine inanmamaları aslında. Çünkü, ilişkilerin sorunları masaya yatırıldığında, ilişkilerin dinamikleri tartışılmaya başlandığında, kadınlara karşı dezavantajlıdırlar. Kadınlar bu konuda erkeklere göre daha idmanlıdırlar. Bu nedenle, erkeklerin kadınlar karşısında sorun tartışmasına girdiklerinde haklı çıkma şansları neredeyse yok gibi.
Bir diğer sebep ise, toplum yapımızdan kaynaklı cinsiyet kurallarına takılmaları. Tartışmak işi genelde kadınlara maledilir ve kadınsı bir eylem olarak görülür. Erkekler, tartışmanın içine çok fazla girdiklerinde kendileriyle alay edileceğini ya da kadınlara benzetileceklerini düşünürler. Bu tip kökleşmiş cinsiyet kurallarını aşmak bizim toplumumuzda çok zor olduğundan, erkekler genelde tartışmak yerine sessiz kalmayı tercih ediyorlar.
Erkeklerin sorunlar karşısında suskun kalmasının nedenlerinden biri de, kendilerine savunma fırsatının verilmediğini düşünmelerinden kaynaklanıyor. Bir çok erkek, tartışma esnasında kendilerinin sürekli olarak haksız çıktıklarını söylüyorlar.
Kadınların, daha önce yaşanan ya da söylenmiş olan şeyleri sürekli olarak hatırlaması, ayrıntıları bile atlamamaları, onların kendilerini savunma şanslarını oldukça düşürüyor. Ayrıca, önceden konuşulup da bir sonuca varılan sorunların kadınlar tarafından başa dönülerek sürekli olarak önlerine çıkarılması da onları rahatsız ediyor. Bu nedenle, ”çözsek bile nasıl olsa ısıtılıp tekrar önüme konulacak” düşüncesiyle hareket ederek, hiç konuşmamayı yeğliyorlar.
Erkeklerin susmalarının önemli bir nedeni de kızgın olmalarıdır. Birçok erkek için öfke; rencide edildiklerinde, eleştirildiklerinde, saygısız olarak adledildiklerinde, yalnız kaldıklarında ya da üzüldüklerinde verdikleri standart bir tepkidir. Öfkelerini harekete geçiren şeyin ne olduğunun farkına varılması biraz zaman alabilir. Bunun hakkında konuşmaya hazır olana dek, sessizlik belki de en güvenli seçenek.
Kadınların büyük bir kısmı, erkeklerin gözünde ne kadar değerli olduklarının farkında değildir. Mutsuz kadınların birçoğunun acı hatıraları vardır. Eski mevzular tekrar ortaya çıktığında, erkekler kadınları mutlu etmeyi başaramaz. Bu yüzden erkekler uğraşmaktan vazgeçer ve sessizliğe bürünür. Onlar için pasif olarak bir şeyler yapıp işleri kötü hale sokmak, konuşup isleri berbat etmekten daha iyidir.
Erkekler hakkındaki genellemeler de tabi ki bir noktaya kadar. Davranışlar kişisel eğilimli de olabilir. Yani erkek kadın farketmez, suskunluk, konuşkanlık kişinin karakteriyle doğru orantılı kavramlardır. Geçmişleriyle ilgili savunmasızlıklarından kaynaklı bir suskunluk da olabilir. Geçmişte yaşadığı deneyimlerle konuşmanın zarar verdiğini, tehlikeli olduğunu yaşamış biri için susmaktan başka doğal ne olabilir ki? Belki, susma stratejisinin her zaman faydasını görmüş olup bu sebepten susmayı tercih etmiş olabilir. Geçmişte bizi güvende tutan davranışlar, değiştirilmesi en zor olanlardır.
Erkeklerin sessiz kalmasının en önemli nedeni, karşılıklı konuşarak sorunların çözüleceğine inanmamaları aslında. Çünkü, ilişkilerin sorunları masaya yatırıldığında, ilişkilerin dinamikleri tartışılmaya başlandığında, kadınlara karşı dezavantajlıdırlar. Kadınlar bu konuda erkeklere göre daha idmanlıdırlar. Bu nedenle, erkeklerin kadınlar karşısında sorun tartışmasına girdiklerinde haklı çıkma şansları neredeyse yok gibi.
Bir diğer sebep ise, toplum yapımızdan kaynaklı cinsiyet kurallarına takılmaları. Tartışmak işi genelde kadınlara maledilir ve kadınsı bir eylem olarak görülür. Erkekler, tartışmanın içine çok fazla girdiklerinde kendileriyle alay edileceğini ya da kadınlara benzetileceklerini düşünürler. Bu tip kökleşmiş cinsiyet kurallarını aşmak bizim toplumumuzda çok zor olduğundan, erkekler genelde tartışmak yerine sessiz kalmayı tercih ediyorlar.
Erkeklerin sorunlar karşısında suskun kalmasının nedenlerinden biri de, kendilerine savunma fırsatının verilmediğini düşünmelerinden kaynaklanıyor. Bir çok erkek, tartışma esnasında kendilerinin sürekli olarak haksız çıktıklarını söylüyorlar.
Kadınların, daha önce yaşanan ya da söylenmiş olan şeyleri sürekli olarak hatırlaması, ayrıntıları bile atlamamaları, onların kendilerini savunma şanslarını oldukça düşürüyor. Ayrıca, önceden konuşulup da bir sonuca varılan sorunların kadınlar tarafından başa dönülerek sürekli olarak önlerine çıkarılması da onları rahatsız ediyor. Bu nedenle, ”çözsek bile nasıl olsa ısıtılıp tekrar önüme konulacak” düşüncesiyle hareket ederek, hiç konuşmamayı yeğliyorlar.
Erkeklerin susmalarının önemli bir nedeni de kızgın olmalarıdır. Birçok erkek için öfke; rencide edildiklerinde, eleştirildiklerinde, saygısız olarak adledildiklerinde, yalnız kaldıklarında ya da üzüldüklerinde verdikleri standart bir tepkidir. Öfkelerini harekete geçiren şeyin ne olduğunun farkına varılması biraz zaman alabilir. Bunun hakkında konuşmaya hazır olana dek, sessizlik belki de en güvenli seçenek.
Kadınların büyük bir kısmı, erkeklerin gözünde ne kadar değerli olduklarının farkında değildir. Mutsuz kadınların birçoğunun acı hatıraları vardır. Eski mevzular tekrar ortaya çıktığında, erkekler kadınları mutlu etmeyi başaramaz. Bu yüzden erkekler uğraşmaktan vazgeçer ve sessizliğe bürünür. Onlar için pasif olarak bir şeyler yapıp işleri kötü hale sokmak, konuşup isleri berbat etmekten daha iyidir.
Erkekler hakkındaki genellemeler de tabi ki bir noktaya kadar. Davranışlar kişisel eğilimli de olabilir. Yani erkek kadın farketmez, suskunluk, konuşkanlık kişinin karakteriyle doğru orantılı kavramlardır. Geçmişleriyle ilgili savunmasızlıklarından kaynaklı bir suskunluk da olabilir. Geçmişte yaşadığı deneyimlerle konuşmanın zarar verdiğini, tehlikeli olduğunu yaşamış biri için susmaktan başka doğal ne olabilir ki? Belki, susma stratejisinin her zaman faydasını görmüş olup bu sebepten susmayı tercih etmiş olabilir. Geçmişte bizi güvende tutan davranışlar, değiştirilmesi en zor olanlardır.