Gösterişe düşkün, kıyafetlerine kese kese altın saçan bir kral varmış. O kadar çok kendini beğenirmiş ki, aynalardan ayrılıp ülke işleri ile bir türlü ilgilenecek vakit bulamazmış. Kralın dalkavukları ‘Ahh kralım bu kıyafetler, size çok yakışmış. Ne kadar zevklisiniz’ dedikçe, kral mest olurmuş. Kral yüzlerce kıyafetin içinden bir giysi seçebilmek için saatlerini harcarmış, kıyafetine uygun fular ve saç modeline karar vermek ise yarım günü bulurmuş. Bir gün kral, en güzel kıyafetin dikilmesini buyurmuş. Ülkenin dört bir yanından terziler, en güzel kıyafetlerini kral için dikmiş. Kral ise onca giysiye baktıktan sonra ‘Ehh fena değil ama yeterli de değil’ demiş.


Kralın giyimine olan düşkünlüğünü öğrenen iki dolandırıcı tutmuş sarayın yolunu. Dalkavuklardan biri ile görüşmeyi başaran dolandırıcılar ‘Biz öyle bir giysi dikeriz ki, sadece güzelliği ile değil aynı zaman da sadece en zekilerin görmesi mümkün olan özelliği ile de büyüleyicidir’ demiş. Dalkavuk düşünmüş taşınmış, bu iki terzinin hayatının fırsatı olabileceğine karar vererek, koşmuş kralın yanına ‘Buldum. Buldum’ diye sevinerek, konuştuklarını anlatmaya başlamış. Kral heyecanla bu iki terziyi yanına çağırmış. Kralın karşısına çıkan dolandırıcılar, allandıra pullandıra, yere göğe sığdıramayarak marifetlerini anlatmışlar. Kral ‘Size bütün imkanları sunacağım. Sarayda kalacaksınız. Dünyanın dört bir tarafından değerli taşlar getirteceğim elbiseye işlemeniz için’. İki dolandırıcı sözde terzi olarak yerleşirler saraya, bir elleri yağda bir elleri balda bir ay boyunca yaşarlar. Ve sonunda vaad ettikleri zamanda giysiyi teslim etmek üzere kralın karşısına tekrar gelirler. ‘Kralım, sizin için öyle bir kıyafet hazırladık ki görünce bayılacaksınız. Yalnız uyarmak istiyoruz; giysiyi sadece akıllıların görebileceğini unutmayın’. Kral karşısındaki iki terziyi can kulağı ile dinlemiş, ağzı mutluluktan kulaklarına varmış kıyafetinin gelmesini beklemekte. İki terzi ellerinde kıyafet askısı ile geri dönerek ‘Nasıl kralım? Söylediğimiz kadar şahane değil mi?’ diye sormuş. Kral, yardımcılarına dönmüş, ne diyeceğini bilemiyormuş. Sözde terziler devam etmiş ‘Kralım şu koldaki işlemelere bakınız, hele yakada ki detaylar nasıl? ’ Kral, elbiseyi göremiyormuş ki, ne söyleyeceğini bilemiyormuş. Kralın yardımcıları, dalkavuklar hatta kapı görevlileri bile şaşkınlık içindeymiş. En sonunda iki terzinin saraya kabul edilmesini sağlayan dalkavuk ‘Evet. Gerçekten de çok güzel olmuş. Bugüne kadar gördüğüm en güzel elbise ’ demiş. Hemen kralın diğer yardımcıları da ortaya kendilerini atarak, tasdiklemişler. Kimse giysiyi göremeyen bir ahmak olduğunu kabullenmek istememiş. Sonunda kral da ‘Bende çok beğendim’ demiş, elbiseyi görememesine rağmen. Yardımcılarından biri ‘Kralım, bahar şenliklerinin açılışını yapacağınız konuşmanızda bu giysiyi mutlaka giymelisiniz, herkes sizin ne kadar şık giyindiğinizi görmeli’ demiş. Kral etrafındakilerin kıyafeti gördüğüne inanarak ‘tamam’ demiş.

Giysinin gizemi, özelliği halk arasında kulaktan kulağa yayılmış. Herkes bahar şenliklerinde kralın yapacağı konuşmayı bekliyormuş. Halk merak içindeymiş, acaba kıyafeti görebilecekler mi? Beklenen gün gelmiş. Kral konuşmasını yapmak üzere halkın karşısına geçmiş. Her zaman coşku ile karşılanan kral, bir sessizlik ile karşılanmış. Hiç kimse kıyafetini göremiyor, ne yapacaklarını bilemiyorlarmış. On yaşlarındaki bir çocuk kralın iç çamaşırları ile halkı selamlamakta olduğunu görünce bağırmaya başlamış ‘Heyyy Şuna bakın, kral çıplak, çıplak kral’. Kalabalıktan kahkaha sesleri yükselmiş, hep bir ağızdan gösteriş düşkün krallarına tezahürat yapmaya başlamışlar ‘Çıplak kral…kral çıplak’ Kral koşarak saraya geri dönmüş. ‘Hemen o iki dolandırıcının kellesini getirin bana’ demiş. Fakat bizim iki uyanık, kıyafet için getirtilen bütün değerli taşları, incileri verilen paraları da yanlarına alarak, gün batımına doğru yola çıkmış..

Yalnızım diye üzülmüyorum.. Çünkü biliyorum yalnız insanın



ihanet edenide olmaz ....