Karlı ve soğuk bir kış gecesinden düşüyorum
Bu sensizlik sızlayan satırları.
Otobüs camının buğusuna ismini yazıyorum.
Yüreğime kazıdığım gibi.
Hiç bu kadar yalnızlık solumamıştım
...Ciğerlerimden.
Bu kadar sen solurken
Sahi,
Sensizlik solumakta neydi?
Ve bir hattatın yazılmamış öyküsünün
mahremine düşüyorum.
Üç harflik bir hatta dokunuyorum.
Ayn,Şın,Kaf…

Yalnızım diye üzülmüyorum.. Çünkü biliyorum yalnız insanın



ihanet edenide olmaz ....