Ben Bir Başkasına âşık Oldum" Diyenler, Nerede Yanlış Yapıyor ?
O kadar mutlulardı ki herkes onlara imrenerek bakıyor "bu devirde böyle bir aşk hayret" diyorlardı. 10. yıllarına bir kız bir erkek çocukla girmişlerdi.
Fakat o yılın sonunda erkek değişmeye başlamıştı. Eve geç geliyor. Gözü ne eşini ne de çocuklarını görüyordu.
Ve bir gün "hayatımı yaşayacağım" diyerek evi terk etti.
Ne eşin gözyaşları ne çocukların baba hasreti erkeği eski günlere döndüremedi.
O güzel evlilik harap oldu. Erkek yeni aşkıyla hayat sürerken genç kadın o enkazın altında çocuklarıyla yalnız başına kaldı.
Son günlerde bu ve buna benzer erkeğin veya kadının evi terk ettiği durumlarla karşılaşıyoruz. Ama bir gerçek var ki; daha çok erkekler hislerine mağlup oluyorlar. His ve hevesleri uğruna dünyayı eş ve çocuklarının başına yıkıyorlar. Belki sevgi iradeye bağlı değil. "Gönül ferman dinlemiyor." Belki çalışma yerindeki alımlı kadınlar insanın gözünü boyuyor.
Amaaa!
İnsana verilen sevgi de çiçekten çiçeğe konmak için değil kendisine emanet edilen ve sinesine sığınan eşini ve çocuklarını şefkatle sarıp sarmalaması için verilmiştir.
Evliyken "ben âşık oldum" diyenler sevgilerini kendi nefislerine sarf edip her şeyi nefislerine feda edenlerdir. Bu nefsani bir sevgidir. Süfli duyguların tatminidir.
İnsan sadece nefsini sevmemeli. Çünkü nefis daima kendini düşünür zevk ve menfaati için çabalar. Aklı başında olan bir insan kendisine verilen sevgi duygusunu eşine ve çocuklarına sarf ederek onların mutluluğu ile mutlu olur.
Sırf kendi mutluluğu zevk ve lezzeti peşinde koşan yıldız böceği gibidir. Çünkü o bütün dostlarını ve sevdiği eşyayı karanlığa gark eder nefsindeki küçük bir ışıkla yetinir. Yıldız böceği gibi kendi nefsinin cüz'i zevki için karanlığı göğüslemek yerine güneş gibi çevresindekileri kucaklamak ve başlar üstünde hayat kaynağı olmak gerek... Sadece kendin için yaşama İnsan evliyse ve hele de çocukları varsa önce nefsini değil onları düşünmelidir. Zaten insanı insan yapan özellik hamiyet muhabbet şefkat merhamet vefa sadakat ve fedakârlık gibi duygulardır. Bu duygular lüzumsuz boş malayani zevk ve sefa peşinde kullanmak için verilmemiştir.
Kuşlar kadar değil, kuşlar için özgür olmak lazım.
Nazım Hikmet
|