Canımın içi yokluğun beni zora sokuyor. Daha önce böyle bir hüznü tatmamıştım, böyle bir sızı doldurmamıştı yüreğimi. Böylesine üzülmemiş, gecenin karanlığıyla mutsuzluğa boğulmamıştım.

Senden ayrıyken, ellerin ellerimde değilken sevgilim, ben dünyanın en karamsar insanı oluveriyorum. En kötü kabuslara dalıyor, en acılı şarkıları yaşıyor sensizliği buram buram hissediyorum. Seni her şeyim yaparken, sana sevgilim derken bir an bile tereddüt etmedim. Ama senden ayrı kalınca yaşamak konusunda kararsız kalıyorum… Senin sesini duymadan geçen günlerimin hiçbir anlamı yok, hem inan bana zaman geçmiyor bile. Sensiz geçecek bir ömrü asla istemiyorum. Lütfen hep benimle kal. Seni çok seviyorum ve her zaman seveceğim…”